ខេត្តឧត្តរមានជ័យ ៖ ការអនុវត្តសាលក្រមរបស់សាលាដំបូងខេត្តសៀមរាប-ឧត្តរមានជ័យ លេខ២០៥ ចុះថ្ងៃទី២០ តុលា ឆ្នាំ២០១០ កាលពីថ្ងៃទី៨ ធ្នូ កន្លងមក ជាការពិតណាស់ថា អ្នកចាញ់ក្តីត្រូវតែចាប់បង្ខំឱ្យគោរព ហើយទីបំផុតអ្វីដែលលំបាកភ្នែកបំផុតនោះគឺ អ្នកចាញ់ក្តីគ្មានដីនៅទេ ដោយនាំប្រពន្ធកូនទៅដេកតាមចិញ្ចើមថ្នល់ ។ អ្នកចាញ់ក្តីឈ្មោះជា ម៉ាប់ ហៅឆាត់ ភេទប្រុស អាយុ៤៥ឆ្នាំ បានរៀបរាប់ថា គ្រួសារគាត់បានរស់នៅលើផ្ទៃដីទំហំ៣១ម៉ែត្រ×៤៥ម៉ែត្រ ក្នុងសង្កាត់សំរោង ក្រុងសំរោង ដែលបានទិញពីឈ្មោះញឹម ផាន មេបញ្ជាការសឹករងខេត្តឧត្តរមានជ័យ កាលពីឆ្នាំ១៩៩៨ ក្នុងតម្លៃ១.៥០០បាត (ប្រាក់សៀម) ហើយរូបគាត់បានសាងសង់លំនៅឋានតូចមួយនៅលើដីនោះតាំងពីពេលនោះដែរ ។ លុះដល់ឆ្នាំ២០០១ រូបគាត់បានទៅសុំអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានធ្វើប័ណ្ណកាន់កាប់ប្រើប្រាស់ដីធ្លីតែអាជ្ញាធរចេះតែពន្ យារពេលរហូតមកទល់ពេលនេះ ។ អ្នកចាញ់ក្តីបានបន្តទៀតថា នៅវេលាម៉ោង៩ព្រឹកថ្ងៃទី១៩ មករា ឆ្នាំ២០០៨កន្លងទៅសមត្ថកិច្ចប៉ូលិសបានទៅឃាត់ខ្លួនគាត់នៅកន្លែងបឹងស្នោ ដែលរូបគាត់កំពុងជញ្ជាត់ត្រីនាំយកទៅសាលាដំបូងខេត្តសៀមរាប-ឧត្តរមានជ័យ ដោយចោទប្រកាន់ថារូបគាត់ចូលមករស់នៅលើដីរបស់គេ ហើយក៏ត្រូវសាលាដំបូងចេញដីកាឃុំខ្លួននៅពន្ធនាគារ ។
គាត់បញ្ជាក់ថា ពេលសមត្ថកិច្ចចាប់ខ្លួនគឺប្រពន្ធគាត់បានចេញទៅស៊ីឈ្នួលនៅប្រទេសសៀមនៅសល់តែកូនតូចៗ៣នា ក់នៅនឹងផ្ទះដោយពុំមានអាណាព្យាបាលឡើយ រស់នៅដោយសារញាតិជិតខាងជួយថែទាំនិងជួយផ្តល់ស្បៀងអាហាររហូតមកដល់ពេលរូបគាត់បានចេញ ពីពន្ធនាគារវិញនាថ្ងៃទី២២ កក្កដា ២០០៨ ។ បន្ទាប់ពីចេញពីពន្ធនាគារបានមករស់នៅឯលំនៅឋានរបស់ខ្លួនវិញ ស្រាប់តែមានដីកាកោះរបស់អយ្យការអមសាលាដំបូងខេត្តសៀមរាប-ឧត្តរមានជ័យចុះថ្ងៃទី២៦ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១០ របស់លោកព្រះរាជអាជ្ញារង ឱ្យរូបគាត់ចូលខ្លួនទៅសាលាដំបូងខេត្តទៅតាមការកំណត់ហើយគាត់ក៏ចូលខ្លួនតាមការកំណត់ មែន ។ ស្រាប់តែពេលល្ងាចថ្ងៃដដែល ខណៈដែលគាត់វិលត្រឡប់ពីខេត្តសៀមរាបដល់លំនៅឋាននៅខេត្តឧត្តរមានជ័យវិញ ក៏ឃើញលំនៅឋានត្រូវបានគេរុះរើនិងកាប់បំផ្លាញដំណាំហូបផ្លែចោលអស់រលីងដូចជាដើមដូ ង ចេក ខ្នុរ និងបន្លែរួមផ្សំ ដោយរូបគាត់មិនបានចូលរួមដឹងឮក្នុងការរុះរើនេះទេ គឺមានតែកូនតូចៗប៉ុណ្ណោះអង្គុយយំរហង់ ។
អ្នកចាញ់ក្តីបានបន្តថា នៅពេលផ្ទះសំបែងត្រូវគេរុះរើអស់ហើយ ទ្រព្យសម្បត្តិ និងចំនៀរឈើផ្ទះតូចមួយនេះត្រូវគេជញ្ជូនចេញពីបរិវេណដីទំនាស់យកមកគរទុកនៅខាងក្រៅរបងលើចិ ញ្ចើមផ្លូវថ្នល់ ពុំដឹងថា ទៅរស់នៅទីណាទេព្រោះគ្មានដីមួយដុំសោះ ក៏បង្ខំចិត្តយកឈើផ្ទះដែលគេរុះរើនោះមកទល់បង់បាញ់ជាប់នឹងរបង ប្រក់ជាដំបូលជ្រកកោនជាមួយកូនទាំង៣នាក់ ។ បន្ទាប់ពីការជ្រកកោននៅទីនោះបានប៉ុន្មានថ្ងៃ ស្រាប់តែនៅវេលាអធ្រាត្រ សមត្ថកិច្ចប្រដាប់ដោយអាវុធបានមកប្រាប់ថា បើចូលទៅរស់នៅក្នុងដីទំនាស់នោះតទៅទៀតនឹងត្រូវចាប់ដាក់ពន្ធនាគារម្តងទៀតហើយហាមមិន ឱ្យដុតភ្លើងចង្កៀងពេលយប់ទៀតផង ។
កោះសន្តិភាពបានជួបលោកនឹម ប៊ុនធឿន មេភូមិសំរោង ហើយលោកបានឱ្យដឹងថា នៅពេលដែលគ្រួសាររបស់ឈ្មោះជា ម៉ាប់ចូលមករស់នៅកាលពីឆ្នាំ១៩៩៨ បើប្រសិនជារស់នៅលើដីរបស់នរណាម្នាក់ ម្តេចក៏មិនមានជនណាមករារាំងការរស់នៅរបស់គ្រួសារគាត់ គឺទើបតែក្នុងអំឡុងឆ្នាំ២០០៧ ស្រាប់តែឈ្មោះលឹម វណ្ណៈ ជាដើមចោទបានប្តឹងឈ្មោះជា ម៉ាប់ ពីបទកាន់កាប់អចលនវត្ថុរបស់បុគ្គលឯកជនដោយខុសច្បាប់ ។ ការព្យាយាមសុំការបំភ្លឺពីអ្នកឈ្នះក្តីជុំវិញរឿងរ៉ាវនេះមិនបានទទួលជោគជ័យទេ ។ ទោះបីជាបែបណា អ្នកចាញ់ក្តីដែលគួរឱ្យអាណិតបំផុតនេះក៏ជាឈាមខ្មែរម្នាក់ដែរ គួរតែបានទទួលដីមួយដុំសំរាប់ជ្រកកោនផង ដីខ្មែរសល់ធំណាស់នៅខេត្តឧត្តរមានជ័យ ។ ហេតុនេះ សូមអាជ្ញាធរជួយអ្នកចាញ់ក្តីរូបនេះផង ព្រោះជីវិតក្រីក្រនេះបានឈានដល់ការទាល់ច្រកហើយ ។ លោកអភិបាលខេត្ត អភិបាលស្រុក និងក្រុមការងារពង្រឹងមូលដ្ឋាន ហេតុម៉េចមិនឃើញគ្រួសារកំពុងលង់ទឹកនេះ?